Οι τεχνολογίες επαυξημένης και εικονικής πραγματικότητας δεν είναι μόνο για βιντεοπαιχνίδια. Για την πυροσβεστική υπηρεσία, θα μπορούσαν να συμπληρώσουν την ρεαλιστική εκπαίδευση και να παρέχουν πρόσβαση σε ένα “γαλαξία” σεναρίων πυρόσβεσης, από πυρκαγιές ηλεκτρικών οχημάτων έως διαρροές πετρελαίου. Αλλά η τεχνολογία αιχμής δεν είναι φθηνή.
Του ANGELO VERZONI
Ο JASON CORTEZ είχε ολοκληρώσει εκατοντάδες ώρες εκπαίδευσης με πραγματικές συνθήκες χωρίς τραυματισμό. Ο 42χρονος πυροσβέστης/παραϊατρικός ήταν 13 χρόνια βετεράνος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας του Σαν Φρανσίσκο, υπηρετώντας στο Engine 3 του Σταθμού 3, ένα από τα πιο «μάχιμα» οχήματα σε έναν από τους πιο «μάχιμους» σταθμούς της Πολιτείας. Όμως στις 7 Οκτωβρίου 2020, μια άσκηση ρουτίνας κατέληξε στην πτώση του Cortez από τρεις ορόφους τραυματίζοντας τον θανάσιμα.
Σύμφωνα με αναφορές των μέσων ενημέρωσης και επίσημες δηλώσεις του SFFD, ο Cortez εργαζόταν με συναδέλφους του πυροσβέστες για να σβήσουν μια πυρκαγιά στον τρίτο όροφο ενός πύργου μέσα στις εγκαταστάσεις εκπαίδευσης του παραρτήματος (Mission District Training Facility, όταν, για άγνωστους λόγους, επέστρεψε στην έξοδο κινδύνου που είχε χρησιμοποιήσει για να ανέβει στον πύργο.
Σε εκείνο το σημείο, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσίευσε η υπηρεσία, ο Cortez “κατά λάθος” άνοιξε την βάνα σε ένα (Υ) – μια βαλβίδα σε σχήμα V που χρησιμοποιείται για να συνδέσει δύο πυροσβεστικές μάνικες. Χωρίς να έχει συνδεθεί δεύτερη μάνικα, το νερό ξεχύθηκε μέσα από την ανοιχτή βάνα με πίεση πάνω από 100 κιλά ανά τετραγωνική ίντσα, χτυπώντας τον Cortez στο στήθος και ρίχνοντάς τον από το κιγκλίδωμα. Από την πτώση υπέστη σοβαρό τραύμα στο κεφάλι και αργότερα διαπιστώθηκε ο θάνατός του στο νοσοκομείο.
Αν και οι θάνατοι από την εκπαίδευση πυροσβεστών δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμβαίνουν. Μεταξύ του 1977 και του 2018, σημειώθηκαν κατά μέσο όρο σχεδόν εννέα θάνατοι κατά την εκπαίδευση πυροσβεστών ετησίως, σύμφωνα με έκθεση της NFPA που δημοσιεύθηκε το 2020. Παγκοσμίως, δεν τηρούνται ολοκληρωμένες στατιστικές σχετικά με τους θανάτους σε εκπαιδευτικά κέντρα πυροσβεστών, αλλά υπάρχουν αρκετά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι σε άλλες χώρες συμβαίνουν τόσοι ή περισσότεροι από ό,τι στις ΗΠΑ. Τον Νοέμβριο, εννέα πυροσβέστες έχασαν τη ζωή τους στη Βραζιλία όταν κατέρρευσε πάνω τους ένα σπήλαιο κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής άσκησης για την τεχνική διάσωση.
“Η εκπαίδευση αποτελεί ζωτικό μέρος των επιχειρήσεων των πυροσβεστικών υπηρεσιών”, έγραψαν οι συντάκτες της έκθεσης της NFPA, “αλλά πολύ συχνά οδηγεί σε άσκοπους θανάτους και τραυματισμούς”.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Εκτός από την εκπαίδευση των πυροσβεστών, οι εμπειρογνώμονες βλέπουν ευκαιρίες για χρήση των τεχνολογιών VR (Virtual Reality) και AR (Augmented Reality) με σκοπό να βοηθήσουν στην πρόσληψη νέων πυροσβεστών και στη διδασκαλία της πυρασφάλειας στο ευρύ κοινό.
Επικαλούμενος παρόμοιες ανησυχίες για την ασφάλεια – καθώς και το κόστος και τις υλικοτεχνικές επιπλοκές – ο στρατός των ΗΠΑ έχει τα τελευταία χρόνια υιοθετήσει τις τεχνολογίες επαυξημένης πραγματικότητας (AR) και εικονικής πραγματικότητας (VR) ως εναλλακτικές λύσεις για τη ρεαλιστική εκπαίδευση. Τον Μάρτιο του 2021, ο στρατός των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι θα αναθέσει στη Microsoft 10ετές συμβόλαιο αξίας άνω των 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή 120.000 ακουστικών AR για την εκπαίδευση στρατιωτών στη μάχη.
Πλέον, ένας αυξανόμενος αριθμός εμπειρογνωμόνων, λέει ότι οι πυροσβεστικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ και όχι μόνο θα πρέπει επίσης να αποδεχθούν την τεχνολογία AR και VR ως έναν τρόπο εκπαίδευσης των πυροσβεστών, μειώνοντας σημαντικά τον κίνδυνο τραυματισμού ή θανάτου. Αυτές οι μέθοδοι εκπαίδευσης είναι συλλογικά γνωστές ως εμβυθιστική μάθηση, όπου οι χρήστες φορούν ακουστικά ή και γυαλιά που εμφανίζουν μπροστά τους ένα ρεαλιστικό αλλά εικονικό σενάριο.
Οι χρήστες συμμετέχουν ενεργά στα σενάρια, αλλά χωρίς τους κινδύνους που συνοδεύουν τη ρεαλιστική εκπαίδευση. Αυτός ο τύπος εμβυθιστικής μάθησης, υποστηρίζεται πως, θα μειώσει επίσης τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εκπαίδευσης των πυροσβεστών και θα προσφέρει πολυάριθμες ευκαιρίες για εξειδικευμένη εκπαίδευση που διαφορετικά θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να αποκτηθεί. Σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, όπως η Ευρώπη και η Αυστραλία, πολλές πυροσβεστικές υπηρεσίες χρησιμοποιούν ήδη την εμβυθιστική μάθηση, αλλά η τεχνολογία δεν έχει κερδίσει τόσο μεγάλη απήχηση στις ΗΠΑ.
Οι ειδικοί προβλέπουν ότι αυτό θα αλλάξει πιθανότατα κατά την επόμενη δεκαετία, καθώς οραματίζονται ότι η εμβυθισμένη μάθηση θα γίνει ένα τυπικό, καθολικό στοιχείο της εκπαίδευσης των πυροσβεστών.
“Μπορείτε να μειώσετε δραματικά το κόστος των ατυχημάτων εκπαίδευσης. Μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο καρκίνου.
Μπορείτε να εκπαιδεύσετε τους πυροσβέστες για να γίνουν καλύτεροι πυροσβέστες, “ειδικά στην αντιμετώπιση μοναδικών κινδύνων”, δήλωσε ο Jeff Godfredson, πρώην επικεφαλής της πυροσβεστικής υπηρεσίας στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, ο οποίος εργάζεται τώρα ως διευθυντής πελατειακών σχέσεων της FLAIM Systems, ενός αυστραλιανού κατασκευαστή τεχνολογίας εμβυθιστικής μάθησης με βάση τη φωτιά.
“Πώς μπορείτε να αγνοήσετε κάτι που λύνει πολλά από αυτά τα προβλήματα;”
Παρελθόν & παρόν
Η προέλευση της AR και της VR εξαρτάται από το πώς ορίζουμε τις τεχνολογίες. Κάποιοι υποστηρίζουν, για παράδειγμα, ότι το View-Master της Mattel θα μπορούσε να θεωρηθεί μια μορφή VR: τα παιχνίδια που παρουσιάστηκαν το 1939 και έμοιαζαν με κιάλια, σας επέτρεπαν να κάνετε κλικ σε μια σειρά φωτογραφιών σε φιλμ.
Αν όμως εξετάσετε μόνο τις τεχνολογίες AR και VR που βασίζονται σε υπολογιστές, χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1960, όταν οι επιστήμονες πληροφορικής Ivan Sutherland και Bob Sproull δημιούργησαν το πρώτο ακουστικό AR στον κόσμο.
Αν και η συσκευή έμοιαζε περισσότερο με εξοπλισμό οπτομετρίας παρά με ψηφιακή τεχνολογία αιχμής -και έδειχνε στους χρήστες μόνο εικόνες απλών σχημάτων-, ο Σάδερλαντ είδε τις δυνατότητες για το μέλλον της AR και της VR, τις οποίες ονόμασε οθόνες. “Η απόλυτη οθόνη”, έγραψε ο Sutherland σε ένα έγγραφο του 1965, “θα ήταν, φυσικά, ένα δωμάτιο μέσα στο οποίο ο υπολογιστής θα μπορούσε να ελέγχει την ύπαρξη της ύλης. Μια καρέκλα που εμφανίζεται σε ένα τέτοιο δωμάτιο θα ήταν αρκετά καλή για να καθίσει κανείς.
Οι χειροπέδες που εμφανίζονται σε ένα τέτοιο δωμάτιο θα ήταν περιοριστικές, και μια σφαίρα που εμφανίζεται σε ένα τέτοιο δωμάτιο θα ήταν θανατηφόρα. Με τον κατάλληλο προγραμματισμό, μια τέτοια οθόνη θα μπορούσε κυριολεκτικά να είναι η Χώρα των Θαυμάτων στην οποία μπήκε η Αλίκη”.
Οι διαφορές μεταξύ AR και VR είναι ανεπαίσθητες και μερικές φορές μπορεί να συγχέονται μεταξύ τους. Και οι δύο εμφανίζουν εικονικά αντικείμενα ή σενάρια για τους χρήστες, αλλά με την VR, το εικονικό περιβάλλον είναι το μόνο που βλέπετε- στην AR, ένα εικονικό περιβάλλον επικαλύπτεται πάνω από τον πραγματικό κόσμο – με άλλα λόγια, θα εξακολουθείτε να βλέπετε το δωμάτιο στο οποίο βρίσκεστε, αλλά η AR θα σας δείξει και άλλα πράγματα στο χώρο.
Τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ τα τελευταία 35 χρόνια. Οι σύγχρονες οθόνες AR και VR δεν είναι μόνο εξαιρετικά ρεαλιστικές, αλλά εταιρείες όπως η FLAIM έχουν εμπλέξει και τις άλλες αισθήσεις των χρηστών.
Τον Δεκέμβριο, ήμουν ένας από τους περίπου δώδεκα ανθρώπους που παρακολούθησαν μια παρουσίαση των προϊόντων της FLAIM στα κεντρικά γραφεία της NFPA στη Μασαχουσέτη. Η εκδήλωση περιλάμβανε μια επίδειξη της τεχνολογίας, την οποία ανυπομονούσα να δοκιμάσω.
Το σενάριο VR σε αυτή την περίπτωση ήταν μια πυρκαγιά σε ένα εμπορευματοκιβώτιο που βρισκόταν σε μια αποβάθρα.
Εκτός από ένα σετ VR, ο εξοπλισμός για την επίδειξη περιλάμβανε ένα θερμικό γιλέκο, μια αυτόνομη αναπνευστική συσκευή (SCBA) με αισθητήρες για την παρακολούθηση του ρυθμού αναπνοής μου και ένα ακροφύσιο και ένας τυλιχτήρας με σωλήνα που θα τραβούσε προς τα πίσω για να προσομοιάσει την αίσθηση μιας πυροσβεστικής σωλήνας υπό πίεση. Ένας εκπρόσωπος της FLAIM με βοήθησε να τοποθετήσω το θερμικό γιλέκο και να δέσω τη μονάδα-συσκευή SCBA (ΑΣΑΚ). Φόρεσα το σετ VR, έπιασα τον αυλό του σωλήνα και ετοιμάστηκα να δώσω τη μάχη με τη φωτιά.
Μόλις ξεκίνησε η επίδειξη, δεν είχα πλέον συνείδηση ότι βρισκόμουν σε μια κλιματιζόμενη αίθουσα συνεδριάσεων σε ένα κτίριο γραφείων στα προάστια – ήμουν στην αποβάθρα δίπλα στο φλεγόμενο εμπορευματοκιβώτιο και έπρεπε να κάνω κάτι γι’ αυτό. Ένιωθα τη ζέστη στο στήθος μου καθώς έκανα μικρά βήματα προς το κοντέινερ. Μέσα στο κοντέινερ, φωτεινές πορτοκαλί φλόγες έγλειφαν το ταβάνι και γκρίζος καπνός θόλωνε τον αέρα.
Τοποθετώντας τον εαυτό μου στο ένα γόνατο, κράτησα σφιχτά τον αυλό του πυροσβεστικού σωλήνα και τον άνοιξα, εξαπολύοντας μια ριπή νερού. Μετά από λίγο περισσότερο από ένα λεπτό που έδειχνα, κουνώντας και στριφογυρίζοντας τον αυλό, είχα καταφέρει να σβήσω τη φωτιά. Παρόλο που οι καρδιακοί παλμοί μου ήταν ελαφρώς αυξημένοι και μερικές σταγόνες ιδρώτα είχαν σχηματιστεί στο μέτωπό μου, δεν κινδύνευσα ποτέ πραγματικά. Είχα όμως βυθιστεί πλήρως στην εμπειρία της ανάγκης να σβήσω τη φωτιά. “Ουάου”, είπα, αφήνοντας τον αυλό και αφαιρώντας το σετ VR από τα μάτια μου. “Είμαι λίγο κουρασμένος”.
Η FLAIM κατασκευάζει δύο προϊόντα: το Trainer, το οποίο είχα χρησιμοποιήσει, και το Extinguisher, το οποίο περιλαμβάνει ένα σετ VR και έναν πυροσβεστήρα. Και τα δύο προϊόντα περιλαμβάνουν και άλλα κομμάτια υλικού, όπως μπαταρίες, πληκτρολόγια, χειριστήρια και tablet, και παρέχουν στους χρήστες πρόσβαση σε μια συνεχώς επεκτεινόμενη βιβλιοθήκη εκπαιδευτικών σεναρίων, από απλές πυρκαγιές μαγειρικής μέχρι σύνθετους κινδύνους όπως πυρκαγιές ηλεκτρικών οχημάτων και διαρροές πετρελαίου. “Δεν είναι η ίδια εμπειρία που αποκομίζετε στο πεδίο της πυρκαγιάς, αλλά ο εγκέφαλός σας νομίζει ότι είναι”, δήλωσε ο Evan Wing, αντιπρόεδρος πωλήσεων της FLAIM για τη Βόρεια Αμερική.
Ο στόχος από τότε που η FLAIM άρχισε να προσφέρει σενάρια πυρόσβεσης εικονικής πραγματικότητας το 2017 ήταν να “το κάνει όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικό”, δήλωσε ο Wing και η εταιρεία συζήτησε τη συμπεριφορά της φωτιάς με οργανισμούς όπως το UL Fire Safety Research Institute για να το επιτύχουν. Επί του παρόντος, ο μεγαλύτερος πελάτης της εταιρείας είναι η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, η οποία χρησιμοποιεί το Trainer της για την εκπαίδευση πυροσβεστών.
Ενώ λίγες άλλες εταιρείες προσφέρουν εκπαίδευση VR για πυροσβεστήρες και διοίκηση συμβάντων, η FLAIM φαίνεται να συγκαταλέγεται σε μια μικρή ομάδα που προσφέρει ένα προϊόν τόσο προηγμένο όσο το Trainer. Ο Godfredson, διευθυντής πελατειακών σχέσεων της εταιρείας, ο οποίος στο παρελθόν εργάστηκε για την NFPA ως διευθυντής Ασίας-Ειρηνικού και Μέσης Ανατολής, πιστεύει ότι δεν θα αργήσει να αλλάξει αυτό. “Η εμβυθιστική μάθηση είναι ο δρόμος του μέλλοντος”, δήλωσε. “Θα υπάρξουν πολλές περισσότερες εταιρείες σε αυτόν τον χώρο στο εγγύς μέλλον”.
Σήμερα, η παγκόσμια αγορά εικονικής πραγματικότητας αποτιμάται σε περίπου 16 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με μια έκθεση που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2021 από την Grand View Research, μια εταιρεία έρευνας αγοράς. Το ποσό αυτό αναμένεται να αυξηθεί κατά 18% ετησίως έως το 2028 – τροφοδοτούμενο σε μεγάλο βαθμό από τη ζήτηση για προϊόντα όπως το FLAIM Trainer.
“Η αυξανόμενη χρήση αυτής της τεχνολογίας στην καθοδηγητική εκπαίδευση, όπως για την εκπαίδευση τεχνιτών μηχανών, μηχανικών, πιλότων, στρατιωτών στην άμυνα, εργατών πεδίου και τεχνικών στους τομείς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και της μεταποίησης, οδηγεί την ανάπτυξη της αγοράς”, αναφέρει η έκθεση.
Ασφαλέστερο & φιλικότερο προς το περιβάλλον
Δύο από τους κορυφαίους λόγους για τους οποίους ο Godfredson και άλλοι εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι η εμβυθισμένη μάθηση θα διαδραματίσει μεγάλο ρόλο στο μέλλον της εκπαίδευσης των πυροσβεστών είναι τα οφέλη που έχει η τεχνολογία στη διατήρηση των ασφαλέστερων πυροσβεστών και στη διατήρηση του καθαρότερου περιβάλλοντος .
Εκτός από τους θανάτους πυροσβεστών που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, χιλιάδες πυροσβέστες τραυματίζονται κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Το 2019, περισσότεροι από 8.100 πυροσβέστες υπέστησαν τραυματισμούς κατά την εκπαίδευση, σύμφωνα με έκθεση της NFPA σχετικά με τους τραυματισμούς πυροσβεστών. Ενώ η πλειονότητα αυτών των τραυματισμών ήταν μυϊκά τραύματα ή διαστρέμματα – τραυματισμοί που θεωρητικά θα μπορούσαν επίσης να συμβούν σε ένα περιβάλλον VR – εκατοντάδες ήταν τραυματισμοί που πιθανότατα θα συνέβαιναν μόνο σε ρεαλιστικό περιβάλλον πυρκαγιάς, όπως εγκαύματα, εισπνοή καπνού ή αερίου και θερμική εξάντληση.
Αυτοί οι τραυματισμοί, υποστηρίζουν οι υποστηρικτές της εμβυθιστικής μάθησης, θα μπορούσαν να μειωθούν σημαντικά με τη ολοκλήρωση της εκπαίδευσης σε πραγματικές πυρκαγιές με εκπαίδευση VR και AR. “Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στην επαγγελματική υγεία και ασφάλεια”, δήλωσε ο Godfredson, προσθέτοντας ότι η μείωση της έκθεσης των πυροσβεστών στο καρκινογόνο περιβάλλον της ρεαλιστικής εκπαίδευσης μπορεί επίσης να μειώσει τον κίνδυνο επαγγελματικού καρκίνου.
Η Πυροσβεστική Διοίκηση των ΗΠΑ έχει λάβει παρόμοια θέση, λέγοντας σε δελτίο που δημοσιεύθηκε το 2020 ότι “η τεχνολογία VR ανεβάζει τον πήχη στην εκπαίδευση των πυροσβεστών, ενώ συμβάλλει στη διάσωση ζωών και στη διατήρηση πολύτιμων πόρων. Η χρήση της τεχνολογίας VR επιτρέπει την εκπαίδευση για περιστατικά που δεν μπορούν εύκολα να αναπαραχθούν ή μπορεί να είναι πολύ δαπανηρή η αναδημιουργία τους, για να μην αναφέρουμε ότι εξαλείφονται οι κίνδυνοι που ενέχει η ρεαλιστική εκπαίδευση”.
Η διατήρηση των “πολύτιμων πόρων”, όπως το έθεσε η Διοίκηση, είναι ο άλλος σημαντικός λόγος για τον οποίο οι ειδικοί οραματίζονται ένα πλούσιο μέλλον της εμβυθισμένης μάθησης στην πυροσβεστική υπηρεσία – σύμφωνα με τους υποστηρικτές της, η εμβυθισμένη μάθηση προσφέρει μια εναλλακτική λύση χαμηλού περιβαλλοντικού αντίκτυπου στην ρεαλιστική εκπαίδευση . Μπορεί επίσης να είναι ένας λόγος για τον οποίο χώρες όπως η Αυστραλία, όπου έχουν τεθεί πιο επιθετικοί στόχοι για το κλίμα σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, υιοθέτησαν ταχύτερα την εκπαίδευση εικονικής πραγματικότητας. “Δεν μπορείτε να αγνοήσετε τα περιβαλλοντικά ζητήματα στον σημερινό κόσμο”, δήλωσε ο Godfredson. “Η πυροσβεστική υπηρεσία πρέπει να θεωρείται κοινωνός και τίποτα δεν φρικάρει την κοινότητα περισσότερο από μια μεγάλη στήλη μαύρου καπνού που ανεβαίνει καθώς λες: “Ω ναι, κάνουμε μια καύση για μια άσκηση εκπαίδευσης”.
Έχουν γίνει λίγες έρευνες για την ποσοτικοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων προσομοίωσης , αλλά από τη φύση τους οι εγκαταστάσεις αυτές είναι μεγάλοι καταναλωτές νερού και εκλύτες διοξειδίου του άνθρακα. Για τις εγκαταστάσεις που εκπαιδεύονται σε πιο εξειδικευμένα περιστατικά, ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερος. Μια μελέτη του 2018 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Environmental Management διαπίστωσε ότι το 7% όλων των αεροδρομίων στον Καναδά είναι πιθανότατα μολυσμένο με και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες (PFAS) – μια ομάδα πάνω από 4.000 ανθρωπογενών χημικών ουσιών που δεν αποικοδομούνται φυσικά στο περιβάλλον και που έχουν συνδεθεί με ορισμένες μορφές καρκίνου. Η επιτόπια εκπαίδευση πυροσβεστών με τη χρήση πυροσβεστικού αφρού, λέει η μελέτη, είναι μια σημαντική αιτία αυτής της μόλυνσης.
Η αξιολόγηση των πλεονεκτημάτων που θα μπορούσε να έχει η εμβυθισμένη μάθηση στην υγεία και την ασφάλεια των πυροσβεστών – καθώς και στις δεξιότητες των πυροσβεστών – είναι ο στόχος ενός νέου έργου του Ιδρύματος Έρευνας Πυροπροστασίας που χρηματοδοτείται από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας που θα πραγματοποιηθεί τα επόμενα δύο χρόνια. “Η εικονική πραγματικότητα θα γίνει ένα συνηθισμένο μέρος της εκπαίδευσης των πυροσβεστών τα επόμενα χρόνια”, δήλωσε ο Sreenivasan Ranganathan, διευθυντής έργου στο ίδρυμα. “Ελπίζουμε ότι αυτή η έρευνα μπορεί να δώσει σε οργανισμούς όπως η NFPA τα δεδομένα και τις πληροφορίες που χρειάζονται για να αξιολογήσουν αυτή την εξελισσόμενη τεχνολογία και ενδεχομένως να ενσωματώσουν οδηγίες σχετικά με την εμβυθιστική μάθηση στους κώδικες και τα πρότυπα που σχετίζονται με την εκπαίδευση των πυροσβεστών”.
Μέχρι να φτάσει αυτή η κατευθυντήρια οδηγία, ωστόσο, μπορεί να είναι δύσκολο για τα πυροσβεστικά τμήματα να αποδεχθούν πλήρως την εμβυθισμένη μάθηση, σύμφωνα με τον Godfredson. Αν και δεν υπάρχει τίποτα σε κανέναν κώδικα ή πρότυπο NFPA που να απαγορεύει τη χρήση VR ή AR για εκπαίδευση, δήλωσε ότι η απλή έλλειψη αναγνώρισης της τεχνολογίας μπορεί να δώσει σε ορισμένα τμήματα την εσφαλμένη αντίληψη ότι δεν επιτρέπεται. “Αν κοιτάξετε τη σειρά NFPA 1000 και τη σειρά NFPA 1400 [που καλύπτουν την εκπαίδευση πυροσβεστών και τα επαγγελματικά προσόντα], υπάρχουν παντού αναφορές για εκπαίδευση με ζωντανή φωτιά ή εκπαίδευση με θερμή πηγή”, δήλωσε ο Godfredson. “Έτσι, οι άνθρωποι λένε: “Λοιπόν, αν η NFPA δεν εγκρίνει την εμβυθιστική μάθηση, δεν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσουμε”.”
Αντίθετα, άλλοι οραματίζονται την εμβυθιστική μάθηση όχι μόνο ως μέρος των κωδίκων και προτύπων του NFPA, αλλά ίσως ως θέμα ενός αυτόνομου εγγράφου. “Επειδή δεν υπάρχει τυποποίηση στον ορισμό της εμβυθιστικής μάθησης ή στο τι αναμένεται να επιτύχει, νομίζω ότι θα καταλήξουμε σε ένα πρότυπο ή έναν οδηγό NFPA για την εμβυθιστική μάθηση που θα βοηθήσει να κλείσει αυτό το κενό και θα βοηθήσει τις ακαδημίες πυροσβεστικής εκπαίδευσης και άλλους στην κατάλληλη ανάπτυξη και χρήση της VR και της AR”, δήλωσε ο Ken Willette, εκτελεστικός διευθυντής των Διευθυντών Εκπαίδευσης Πυροσβεστών της Βόρειας Αμερικής και τέως επικεφαλής του Τμήματος Δημόσιας Πυροπροστασίας της NFPA. “Είναι σίγουρα ένα από αυτά τα πράγματα που η πυροσβεστική υπηρεσία θα πρέπει να έχει στην διάθεση της για να επαγγελματοποιήσει την πυροσβεστική υπηρεσία”.
Κινούμενοι προς την αποδοχή
Η έλλειψη κωδικοποιημένης γλώσσας για την εμβυθισμένη μάθηση δεν είναι η μόνη πρόκληση που αντιμετωπίζει η τεχνολογία για να κερδίσει ευρύτερη αποδοχή στην πυροσβεστική υπηρεσία. Οι ειδικοί επισημαίνουν την κουλτούρα της πυροσβεστικής υπηρεσίας και τις ανησυχίες για το κόστος ως δύο άλλα πιθανά εμπόδια.
“Έχουμε μοναδικά εμπόδια στην υιοθέτηση νέων τεχνολογιών και πρακτικών που άλλα επαγγέλματα μπορεί να μην έχουν”, δήλωσε ο Brian Brauer, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Πυροσβεστικής Υπηρεσίας του Ιλινόις, το οποίο διαχειρίζεται την πυροσβεστική ακαδημία της πολιτείας. “Ο μακροπρόθεσμος προσανατολισμός μας μάς καθιστά εγγενώς ανθεκτικούς στις αλλαγές, και μέρος αυτής της αντίστασης αποσκοπεί στο να διατηρήσουμε τα πράγματα όπως είναι. Μπορεί να σκεφτούμε: “Αν εμείς εκπαιδευτήκαμε χρησιμοποιώντας όλες τις μεθόδους [ζωντανής πυρκαγιάς], γιατί αυτή η νέα γενιά πρέπει να διδαχθεί διαφορετικά;””. Ο Brauer λέει ότι αυτό δεν είναι ένα επιχείρημα με το οποίο συμφωνεί απαραίτητα – απλώς το έχει δει να διατυπώνεται. “Είναι σαν να λέμε ότι πρέπει να εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε άλογα για να τραβήξουμε μηχανές και φωτιά για να δημιουργήσουμε ατμό για να δημιουργήσουμε πίεση. Σίγουρα, δούλευαν. Αλλά γιατί να μην αξιολογούμε κριτικά τις νέες τεχνολογίες και ευκαιρίες για να δούμε πού μπορεί να βελτιωθεί η παροχή κατάρτισης και εκπαίδευσης;”.
Παραδόξως, η έρευνα που παρουσιάστηκε από Νορβηγούς επιστήμονες στο ετήσιο Διεθνές Συνέδριο για τα Συστήματα Πληροφοριών για την Αντιμετώπιση και Διαχείριση Κρίσεων τον Μάιο έδειξε ότι οι δόκιμοι πυροσβέστες, όχι οι έμπειροι πυροσβέστες, αντιλήφθηκαν ορισμένες πτυχές της εμβυθιστικής μάθησης λιγότερο ευνοϊκά σε μια πρόσφατη μελέτη.
Από μια ομάδα 19 δόκιμων πυροσβεστών ηλικίας κατά μέσο όρο 26 ετών, μόνο το 21% βρήκε την αναπαράσταση του καπνού αρκετά ρεαλιστική σε μια προσομοίωση πυρόσβεσης VR. 71% των πιο έμπειρων ομολόγων τους, ηλικίας κατά μέσο όρο 40 ετών, βρήκαν τον καπνό αρκετά ρεαλιστικό. Συνολικά, όμως, το 89 τοις εκατό των φοιτητών αξιολόγησαν την εμπειρία ως θετική- όλοι οι έμπειροι πυροσβέστες τη βρήκαν θετική.
Ένας λόγος για αυτό θα μπορούσε να είναι ότι πολλοί παλαιότεροι πυροσβέστες έχουν πράγματι εκτεθεί σε πιο χονδροειδείς εκδοχές της εκπαίδευσης VR με την πάροδο των ετών. Ο Willette θυμήθηκε ένα μάθημα τακτικής πυρόσβεσης που παρακολούθησε στη δεκαετία του 1970, όπου ο εκπαιδευτής του διαμόρφωσε εικονικά σενάρια χρησιμοποιώντας αλάτι σε συνδυασμό με άλλες χημικές ενώσεις για να δημιουργήσει προσομοίωση συμπεριφοράς πυρκαγιάς σε μια οθόνη προβολέα. “Η εικονική πραγματικότητα υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια – απλά έχει προχωρήσει πολύ”, δήλωσε ο Willette. Ανέφερε επίσης ότι η εικονική εκπαίδευση οδήγησης πυροσβεστικών οχημάτων και η εικονική πραγματικότητα για την εκπαίδευση στη διοίκηση συμβάντων ήταν κοινά στη Βόρεια Αμερική και αλλού στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Παρά το ιστορικό αυτό, ο Willette προειδοποιεί ότι οι υποστηρικτές της εμβυθιστικής μάθησης πρέπει να αποφύγουν να προσπαθήσουν να πουλήσουν την τεχνολογία ως αντικατάσταση της εκπαίδευσης με ζωντανή πυρκαγιά. “Αν αρχίσουμε να λέμε ότι η εικονική πραγματικότητα, η επαυξημένη πραγματικότητα ή η καθηλωτική μάθηση θα εξαλείψει την ανάγκη για εκπαίδευση σε πραγματικές συνθήκες, τότε θα αποτύχει”, δήλωσε. “Η πυροσβεστική υπηρεσία, δικαίως, αμφιβάλλει για οτιδήποτε δεν πρόκειται να τους δώσει το καλύτερο πλεονέκτημα για να είναι πιο επιτυχημένοι σε περιβάλλοντα με καπνό και φλόγα και θερμότητα”.
Αλλά οι υποστηρικτές της τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένων κατασκευαστών όπως η FLAIM, σπεύδουν να πουν ότι η εμβυθιστική μάθηση έχει ως στόχο να ενισχύσει την εκπαίδευση με πραγματικά πυρά, όχι να την αντικαταστήσει. “Η εκπαίδευση με πραγματικά πυρά θα έχει πάντα μια θέση στην πυροσβεστική υπηρεσία”, δήλωσε ο Godfredson. “Αλλά πρέπει να αποδεχτούμε την πραγματικότητα ότι μπορεί να είναι επικίνδυνη, δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να την κάνουν, και αν την κάνουν, συχνά πρόκειται για το ίδιο στήριγμα αερίου στο ίδιο περιβάλλον που χρησιμοποιείτε εδώ και 10 χρόνια. Έτσι βλέπουμε την εμβυθισμένη μάθηση ως έναν τρόπο να συμπληρώσουμε τη ζωντανή εκπαίδευση και να αξιοποιήσουμε στο έπακρο την εκπαίδευση των πυροσβεστών”.
Παρομοίως, σε μια δήλωση που έστειλε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο NFPA Journal τον Δεκέμβριο, η Πυροσβεστική Διοίκηση των ΗΠΑ επαίνεσε την εμβυθισμένη μάθηση ως “εξαιρετικά αποτελεσματική στην προώθηση των τακτικών διαδικασιών, παρέχοντας παράλληλα στους πυροσβέστες εμπιστοσύνη και δεξιότητες που μεταφράζονται στην πραγματικότητα”. Αλλά, πρόσθεσε η διοίκηση, “πρέπει να τονιστεί ότι η VR/AR θεωρείται συμπλήρωμα ή τρόπος ενίσχυσης της εκπαίδευσης [με παρουσία φλόγας] και όχι αντικατάστασής της”.
Ένα εμπόδιο που μπορεί να είναι πιο δύσκολο να ξεπεραστεί είναι το κόστος της τεχνολογίας εμβυθιστικής μάθησης – ένας FLAIM Trainer κοστίζει περίπου 50.000 δολάρια, το οποίο για μια μικρή πυροσβεστική υπηρεσία μπορεί να είναι ένας μεγάλος λογαριασμός που πρέπει να πληρώσει. Τα πυροσβεστικά τμήματα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις επιχορηγήσεις βοήθειας προς τους πυροσβέστες της FEMA για να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση των επενδύσεών τους σε συστήματα VR και AR, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να δικαιολογήσει κανείς την αγορά τεχνολογίας αιχμής όταν άλλες, αναμφισβήτητα πιο πιεστικές ανάγκες παραμένουν ανεκπλήρωτες.
Τον Δεκέμβριο, η NFPA δημοσίευσε τα αποτελέσματα της πέμπτης “Έρευνα αξιολόγησης αναγκών της πυροσβεστικής υπηρεσίας των ΗΠΑ”- όπως είχαν διαπιστώσει και οι προηγούμενες έρευνες αξιολόγησης αναγκών, η πιο πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι πάνω από το ήμισυ όλων των πυροσβεστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ διαθέτουν κάποια είδη ατομικής προστασίας και αναπνευστικές συσκευές SCBA που είναι άνω των 10 ετών. Περίπου τα μισά από όλα τα τμήματα έχουν πυροσβεστικά οχήματα ηλικίας τουλάχιστον 15 ετών. Τα ποσοστά αυτά είναι υψηλότερα για τα μικρότερα τμήματα.
Κατά ειρωνικό τρόπο, είναι αυτά τα τμήματα που οι ειδικοί λένε ότι θα επωφελούνταν περισσότερο από την εμβυθιστική μάθηση. “Μια αγροτική πολιτεία, όπου η συχνή προσωπική εκπαίδευση αποτελεί εμπόδιο λόγω της απόστασης ταξιδιού, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα σύστημα VR για να επιτρέψει στους σπουδαστές να μάθουν εξ αποστάσεως τους μηχανισμούς και τις κινήσεις της κύλισης και της φόρτωσης ενός σωλήνα, της ανύψωσης μιας σκάλας ή της αναζήτησης ενός δωματίου”, δήλωσε ο Brauer, ο οποίος συμμετέχει στην Επιτροπή Επαγγελματικών Προσόντων της NFPA, η οποία είναι υπεύθυνη για το NFPA 1001, Επαγγελματικά Προσόντα Πυροσβέστη, και άλλα έγγραφα. “Αυτό δεν θα αντικαθιστούσε την ανάγκη πραγματικής εκτέλεσης αυτών των καθηκόντων σε μια ζωντανή κατάσταση πυρκαγιάς πριν από την πιστοποίηση, αλλά θα έδινε στους σπουδαστές ένα επίπεδο εξοικείωσης με τους μηχανισμούς σε ένα απομακρυσμένο περιβάλλον. Θα προσέθετε μια ευκαιρία για την απόκτηση ενός άλλου επιπέδου ψυχοκινητικής εξάσκησης για την προετοιμασία του σπουδαστή για τη δια ζώσης διδασκαλία”.
Ο Willette βλέπει τη συμμετοχή εταιρειών όπως η Tesla ως μια πιθανή λύση στην πρόκληση της χρηματοδότησης. Ο δημοφιλής αμερικανικός κατασκευαστής EV έχει έννομο συμφέρον να εκπαιδεύσει τους πυροσβέστες για το πώς να αντιμετωπίζουν τις πυρκαγιές που αφορούν τις ισχυρές συστοιχίες μπαταριών ιόντων λιθίου που επενδύουν τα υποστρώματα των οχημάτων του, υποστήριξε ο Willette, γεγονός που θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο για την εταιρεία να επενδύσει σε τεχνολογία εμβυθιστικής μάθησης που θα βοηθούσε στην εκπαίδευση της πυροσβεστικής υπηρεσίας για την αντιμετώπιση πυρκαγιών EV. Το FLAIM διαθέτει ήδη ένα σενάριο καθηλωτικής μάθησης διαθέσιμο στους χρήστες, στο οποίο ένα Tesla έχει προσκρούσει από πίσω σε ένα άλλο όχημα και τα δύο καίγονται σε έναν αυτοκινητόδρομο. “Το βλέπω ως μια συνεργασία μεταξύ αυτών των εταιρειών και των κοινοτήτων του εμπορίου και της ασφάλειας”, δήλωσε ο Willette.
Η δια ζώσης εκπαίδευση μπορεί επίσης να έχει μεγάλο κόστος. Στο Γκίλμπερτ της Αριζόνα, μια εγκατάσταση εκπαίδευσης πυροσβεστών και αστυνομικών που άνοιξε στις αρχές του 2021 κόστισε 85 εκατομμύρια δολάρια για να κατασκευαστεί. Αλλά οι δίαυλοι χρηματοδότησης είναι πιο καθιερωμένοι για τέτοιες εγκαταστάσεις και δραστηριότητες κατάρτισης, και μια τοποθεσία εξυπηρετεί συνήθως πολλά τμήματα σε ολόκληρη την πολιτεία ή την περιοχή. Ταυτόχρονα, δεδομένου ότι ο εξοπλισμός εμβυθιστικής μάθησης είναι φορητός, εάν ένας κρατικός οργανισμός εκπαίδευσης πυροσβεστών ήθελε να επενδύσει σε αυτόν, θα μπορούσε στη συνέχεια να τον μεταφέρει από τμήμα σε τμήμα για τη διεξαγωγή εκπαίδευσης – μια μείωση του κόστους μεταφοράς για τα ίδια τα τμήματα.
Ακόμη και όταν τα τμήματα εξασφαλίζουν τα κεφάλαια για να επενδύσουν σε εξοπλισμό εμβυθιστικής μάθησης, μπορεί να υπάρχουν άλλα ζητήματα που τα εμποδίζουν να τον χρησιμοποιήσουν. Για το Madison [Alabama] Fire & Rescue, το ζήτημα αυτό είναι η στελέχωση. “Έχουμε όλο τον εξοπλισμό VR”, δήλωσε ο Michael Sedlacek, διοικητής του τμήματος. “Απλώς έχουμε πολύ χαμηλή στελέχωση στο τμήμα εκπαίδευσης. Πιστεύω ότι θα πρέπει να βάλουμε κάποιον σε ρόλο να επιβλέπει αυτή την εκπαίδευση πριν μπορέσουμε να την ξεκινήσουμε”. Παρά τις προκλήσεις αυτές, το τμήμα του Sedlacek έχει διαχειριστεί ένα επιτυχημένο πρόγραμμα πυροσβεστικής εκπαίδευσης με τη χρήση VR εδώ και αρκετά χρόνια. .
Παρά το ζήτημα της στελέχωσης, ο Sedlacek παραμένει αισιόδοξος για το μέλλον της εμβυθιστικής μάθησης για την εκπαίδευση των πυροσβεστών όχι μόνο στο Μάντισον, αλλά πρακτικά σε κάθε τμήμα της χώρας. “Αν μπορώ να σας βάλω σε ένα συμβάν υψηλού κινδύνου, χαμηλής συχνότητας όσες φορές θέλω, γιατί να χάσω αυτή την ευκαιρία;” είπε. “Ποιος επικεφαλής εκπαίδευσης δεν θέλει να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τα χρήματα του; Με όλες τις εφαρμογές και τα σενάρια που προσφέρονται μέσω της εικονικής πραγματικότητας, ο ουρανός είναι πραγματικά το όριο για την εκπαίδευση”.
Πηγή αρχικού άρθρου : NFPA Journal
Μετάφραση και απόδοση για το Fire Rescue Pedia, Γιώργος Τασιός
